جراحی لیزری دیسک کمر تخلیه دیسک بدون بیهوشی و خونریزی
آیا تصور اینکه تنها با یک باندپیچی کوچک از یک مرکز جراحی خارج شوید بدون اینکه دردی داشته باشید، ایده جذابی است؟ این تصویری از درمان سریع و آسان با لیزر است که باعث می‌شود جراحی لیزری دیسک کمر برای افراد مبتلا به کمر درد مزمن جذاب باشد.
اما اگر شما در حال بررسی این عمل جراحی هستید، باید بدانید که در حالی که این عمل جراحی حداقل تهاجمی با استفاده از لیزر انجام می‌شود و در برخی از شرایط موثر است، اما یک درمان معجزه بخش نیست و همچنین برای همه افراد امکان پذیر نیست.
بر طبق تحقیقات اگر شما نیازمند جراحی دیسک کمر هستید، لازم است که تفاوت‌های بین عمل جراحی دیسک کمر، حداقل تهاجمی و لیزر را درک کنید. شما می‌توانید با پزشک خود مشورت کنید تا بدانید که بهترین گزینه درمانی برای شما چیست.
بیماری دیسک کمر
ستون مهره‌ها یا ستون فقرات از 33 مهره تشکیل شده است که با استفاده از دیسک‌های اسفنجی از هم جدا شده‌اند. ستون فقرات به 4 ناحیه تقسیم می‌شود:
- ستون فقرات گردن: 7 مهره‌ای که در گردن قرار دارند.
- ستون فقرات در ناحیه قفسه سینه: 12 مهره بعدی که در قسمت قفسه سینه قرار دارد.
- ستون فقرات کمری: 5 مهره بعدی که در پایین کمر قرار دارد.
- ستون فقرات ساکرایی: آخرین 5 مهره که در زیر کمر قرار دارند، شامل 4 مهره در ناحیه خاجی است و مهره آخر که دنبالچه را تشکیل می‌دهد.
ستون فقرات کمری شامل 5 بخش استخوانی در ناحیه کمر است که با بیماری دیسک کمری ارتباط دارد.
بیرون زدگی دیسک کمر
با عبور از سن، ممکن است دیسک بین مهره‌ها تغییراتی داشته باشد و سیالیت خود را از دست بدهد و خشک شود. این تغییرات می‌تواند منجر به فشرده شدن دیسک اسفنجی (که بین قسمت‌های استخوانی ستون فقرات قرار دارد و به عنوان یک “جاذب شوک” عمل می‌کند) گردد. این می‌تواند به شکستن حلقه سخت بیرونی دیسک منجر شود و در نتیجه هسته یا حلقه داخلی ضخیم آن بیرون بزند. این وضعیت را به عنوان بیرون زدگی دیسک کمر می‌نامند.
پارگی یا فتق دیسک
در نتیجه شکستن دیسک و یا با ادامه استرس فشار بر روی ستون فقرات و هسته داخلی آن ایجاد می‌شود که به این حالت پارگی دیسک یا فتق دیسک می‌گویند. قطعاتی از این دیسک می‌توانند پس از آن روی ریشه‌های عصبی که درست در پشت فضای دیسک قرار گرفته‌اند رفته و ایجاد فشار کنند. این امر می‌تواند باعث درد، ضعف، بی حسی یا تغییر در لامسه شود.
بیشتر مشکلات دیسک کمر در بخش‌های پایینی ستون فقرات کمری، به ویژه بین مهره‌های چهارم و پنجم کمر و بین مهره‌های پنجم و اولین مهره‌های کراولر (سطوح L4-5 و L5-S1) اتفاق می‌افتد.
بیماری دیسک کمر چیست؟
بیماری دیسک کمر ناشی از تغییر در ساختار یک دیسک نرمال است. در اغلب موارد، بیماری دیسک کمر ناشی از پیری است . گاهی اوقات بروز یک حادثه شدید می‌تواند به یک دیسک نرمال آسیب وارد کند. آسیب دیدگی همچنین ممکن است سبب فتق دیسک شود یا آن را بدتر کند.
علائم فتق دیسک
علت فتق دیسک می‌تواند فشار وارد شده بر روی ریشه‌های عصبی ستون فقرات باشد. این وضعیت منجر به درد در ناحیه قوزک پا، پا، ساق و یا بی حسی می‌شود، که به طور عمومی به عنوان سیاتیک شناخته می‌شود. علائم آن معمولاً در هنگام نشستن نسبت به بسیاری از موقعیت‌های دیگر بدتر می‌شوند، زیرا نشستن معمولاً باعث ایجاد تنش بیشتری در ریشه‌های عصبی نخاع می‌شود. هرچند درد کمر نیز ممکن است وجود داشته باشد، اما وقتی ریشه یک عصب فشرده می‌شود، به طور عمده درد در ناحیه پا حس می‌شود و نه در ناحیه کمر.
در برخی از افراد علائم مختلف و زیادی وجود دارد که اغلب درد یا ضعف پا را تشدید می‌کند.
چه کسانی در معرض خطر بیماری دیسک کمر قرار دارند؟
اگرچه این عارضه در افراد سالمند بیشتر شایع است، اما کم بودن فعالیت فیزیکی هم می‌تواند باعث ایجاد ضعف عضلات کمری کند و نتوانند به درستی از ستون فقرات پشتیبانی کنند. آسیب‌های برگشتی نیز زمانی که افراد به طور معمول از لحاظ جسمی فعال نیستند و یا در فعالیت‌های بیش از حد شدید شرکت می‌کنند، افزایش می‌یابد. جابجایی که نیاز به فشار وارد کردن و چرخاندن ستون فقرات دارد نیز می‌تواند باعث آسیب زدن به دیسک کمر و یا عود کردن آن شود.
عوارض احتمالی بیماری دیسک کمر چیست؟
بیماری دیسک کمر می‌تواند سبب کمردرد و پا درد در طول فعالیت‌های روزانه شود. این عارضه می‌تواند به ضعف پا و یا بی حسی و مشکل در کنترل روده و مثانه منجر شود.
بیماری دیسک کمری چگونه تشخیص داده می‌شود؟
علاوه بر گرفتن یک تاریخچه پزشکی کامل و معاینه فیزیکی، شما ممکن است یک یا چند تست زیر را نیاز باشید:
- اشعه ایکس. آزمایشی که با استفاده از پرتوهای انرژی الکترومغناطیسی نامرئی تصاویری از بافت‌ها، استخوان و اندام‌های داخلی ایجاد می‌کند.
- MRIیک روش ترکیبی است که از امواج مغناطیسی، رادیو فرکانس‌ها استفاده می‌کند و به کمک یک رایانه تصاویر دقیقی از اندام‌ها و ساختارهای موجود در بدن ایجاد می‌کند.
- میلوگرام روشی که با استفاده از رنگ تزریق شده به کانال ستون فقرات ایجاد ساختاری می‌کند که به وضوح در اشعه ایکس قابل مشاهده است.
- سی تی اسکن. یک روش تصویربرداری است که از اشعه ایکس و فناوری رایانه‌ای برای ساخت تصاویر دقیق از هر قسمت از بدن، از جمله استخوان، ماهیچه، چربی و سایر اندام‌ها استفاده می‌کند. سی تی اسکن دقیق‌تر از اشعه ایکس معمولی است.
- الکترومایوگرافی (EMG). آزمایشی که پاسخ عضلانی یا فعالیت الکتریکی را در پاسخ به تحریک عصبی اندازه گیری می‌کند.
لیزر درمانی برای دیسک کمر
جراحی لیزری دیسک کمر در مقایسه با عمل‌های دیگر
لیزرها می‌توانند برخی از بیماری‌ها را درمان کنند، اما فقط برای شرایط خاص. کارشناسان به ندرت توصیه می‌کنند که از لیزر استفاده کنید. برای مثال در بیماری دژنراتیو ستون فقرات. در اینجا مروری بر سایر روش‌های درمانی در مقایسه با جراحی لیزر می‌آوریم.
جراحی سنتی
در روش جراحی “باز” و سنتی، جراح برشی از پوست به داخل عضله می‌زند. سپس جراح عضلات را از ستون فقرات جدا می‌کند به طوری که مسیری روشن برای کار بر روی ستون فقرات داشته باشد. در حالی که دسترسی به این مناطق مشکل است، خطر آسیب رساندن به بافت‌های نرم اطراف نیز وجود دارد که می‌تواند به بستری شدن طولانی‌تری در بیمارستان منتهی شود.
جراحی حداقل تهاجمی
جراح یک برش کوچکتر از آنچه که برای یک عمل جراحی سنتی استفاده می‌شود را انجام می‌دهد. او از یک ابزار برای ایجاد تونل کردن در محل درد استفاده می‌کند. از آنجا که عضلات از ستون فقرات جدا نمی‌شوند، درد بعد از عمل جراحی کم است و زمان بهبودی اغلب کوتاه‌تر است، به این ترتیب بیماران می‌توانند به راحتی به فعالیت‌های روزانه خود بازگردند.
جراحی لیزری دیسک کمر
جراحان از تکنیک لیزر برای حذف بخش‌هایی از بافت نرم استفاده می‌کنند که ممکن است فشاری بر روی اعصاب ایجاد کند، از جمله رباطهای التهابی یا فتق دیسک. با این حال، جراحی با استفاده از لیزر تنها برای شرایط خاصی مناسب است. این تکنیک می‌تواند به جراحان در حذف تومورهای نخاعی یا استخوانی و همچنین بافت نرم اطراف عصب کمک کند. همچنین، استفاده از لیزر ممکن است برای کاهش فشار مایع دیسکی اطراف عصب نیز مؤثر باشد.
عوارض احتمالی جراحی لیزری دیسک کمر چیست؟
شاید بزرگترین مشکل جراحی لیزری دیسک کمر خطر انجام یک عمل ناقص باشد که گاهی اوقات به این معنی است که شما نیاز به جراحی دیگر دارید.
اگر درد پا ناشی از تغییر شکل ستون فقرات دارید، عمل جراحی حداقل تهاجمی یا جراحی لیزر دیسک کمر ممکن است به طور مختصری درد پا را بهبود بخشد، اما ممکن است به طور کامل و از ریشه درمان نشود. مشکل شما ممکن است پس از مدتی دوباره عود کند.
درمان‌های دیگر برای بیماری دیسک کمر
درمان غیر جراحی
به طور معمول، درمان محافظه کارانه اولین خط درمانی برای بیماری دیسک کمری است. این ممکن است ترکیبی از موارد زیر باشد:
- استراحت مطلق: در غیر اینصورت، فعال بمانید. بیش از 1 یا 2 روز باقیماندن در رختخواب می‌تواند عضلات شما را تضعیف کند و مشکل را بدتر کند. پیاده روی و دیگر فعالیت‌های سبک ممکن است به کاهش درد شما کمک کند.
- آموزش بیومکانیک صحیح بدن (برای کمک به کاهش احتمال بروز درد یا آسیب وارد شدن به دیسک)
- فیزیوتراپی، که ممکن است شامل سونوگرافی، ماساژ و سایر برنامه‌های ورزشی باشد.
- کنترل وزن
- استفاده از بالشتک و تشکچه طبی
- مصرف دارو برای کنترل درد و آرامش ماهیچه
- در هر 2 یا 3 ساعت، یک پد حرارتی را برای مدت 15 تا 20 دقیقه روی دیسک بگذارید. یک حمام گرم را می‌توانید با یک نوبت پد گرم جایگزین کنید. شما همچنین می‌توانید یکمرتبه از یک چسب کمر استفاده کنید که تا 8 ساعت طول بکشد. همچنین می‌توانید از کمپرس یخ برای مدت 10 تا 15 دقیقه در فواصل 2 تا 3 ساعتی استفاده کنید.
- تمریناتی را که پزشک یا فیزیوتراپیست شما پیشنهاد می‌کنند، انجام دهید. این کمک خواهد کرد که ماهیچه‌های کمر خود را قوی کرده و از آسیب دیگر جلوگیری می‌شود.
- داروهایی، مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) برای کاهش تورم و درد و اسپاسم مفید هستند.
- تزریق اپیدورال استروئید و تزریق به ریشه عصب برای کمک به کاهش تورم و درمان درد حاد که تا باسن یا پایین پا کشیده می‌رود.
درمان به روش جراحی
لامینکتومی کمری
لامینکتومی کمری که همچنین به عنوان یک عمل باز شناخته می‌شود، یک نوع عمل جراحی است که برای کاهش فشار بر نخاع یا عصب ستون فقرات از راه کانال نخاعی طراحی شده است. در طول عمل جراحی لامینکتومی کمری، قسمت کوچکی از سقف استخوان ستون فقرات (لامینا) برای ایجاد فضای بیشتر برای اعصاب حذف می‌شود. جراح ممکن است لامینکتومی دیسک کمر را با یا بدون فیوژن مهره‌ها (جوش دادن مهره‌های کمر) یا حذف بخشی از دیسک (میکرودیسککتومی کمری) انجام دهد.
میکرودیسککتومی کمری
میکرودیسککتومی کمری یک عمل جراحی است. در این عمل بخش کوچکی از استخوان روی ریشه عصب و یا دیسک زیر ریشه عصب برای از بین بردن نفوذ عصبی که باعث درد پا شده است برداشته می‌شود. در نتیجه این عمل جای بیشتری برای عصب باز شده و سبب بهبودی دیسک کمر می‌شود. در این عمل فقط بخش‌هایی از دیسک که به درد پا منجر شده است، حذف می‌شوند، نه کل دیسک.
چه کاری می‌توانم برای جلوگیری از بیماری دیسک کمر انجام دهم؟
حفظ وزن سالم، مشارکت منظم در برنامه‌های ورزشی و حفظ وضعیت خوب بدنی می‌تواند خطر ابتلا به بیماری دیسک کمر را کاهش دهد. سیگار کشیدن خطر ابتلا به دیسک را افزایش می‌دهد و باید متوقف شود.
پس از اینکه به کمر و دیسک شما آسیب وارد می‌شود، احتمال بیشتری برای بازگشت و عود آن در آینده وجود دارد. برای کمک به حفظ سلامتی خود این موارد را در نظر بگیرید:
هنگام بلند کردن اشیاء، مراقب کمر خود باشید. به عنوان مثال، با پاهای خود بلند شوید، نه با کمر. هنگام بلند شدن، از کمر به جلو خم نشوید. وضعیت صحیح این است که زانوها را خم کرده و بنشینید.
- همیشه به حالت بدن خود توجه کنید و وضعیت خوبی داشته باشید. هنگامی که ایستاده یا راه می‌روید، شانه‌های خود را به عقب و پایین گرد نکنید، چانه خود را به عقب برده و شکم خود را سفت بگیرید. این کمک خواهد کرد که کمر شما در موقعیت مناسبی قرار بگیرد.
- بصورت منظم ورزش کنید.
- وزن سالم خود را حفظ کنید. این کار ممکن است فشار وارد آمده به کمر را کاهش دهد.
- سیگار نکشید- سیگار کشیدن خطر آسیب دیدگی دیسک را افزایش می‌دهد.
زندگی با بیماری دیسک کمری
استفاده از درمان محافظه کارانه و مشاهده اثرات آن نیاز به صبر دارد. اما شما باید از برنامه درمانی خود به دقت پیروی کنید تا درد کمر و دیسک خود را کاهش دهید و احتمال ابتلا به آسیب دیسک کمر را کاهش دهید. اقدامات محافظه کارانه و جراحی نیز می‌توانند در طول زمان موثر باشند.
دیسککتومی دیسک کمر(جراحی بسته فتق دیسک) و توانبخشی بعد از جراحی
